Pieter Aspe is onze populairste misdaadauteur. Elk nieuw boek - en hij schrijft er twee per jaar - verkoopt tussen de zestig- en de zeventigduizend exemplaren. Bovendien worden zijn boeken vertaald in de grote Europese talen. In Groot-Brittannië lukt de verkoop voorlopig nog niet, maar de Britse markt is erg gesloten en het is er moeilijk opboksen tegen de massa eigen (en goede) auteurs. Van Aspes debuut, Het vierkant van de wraak, zijn de Duitse, Franse, Italiaanse en Spaanse versies al verschenen. In Duitsland komt binnenkort het zesde deel van de reeks uit.

De kritiek is Aspe niet altijd goedgezind geweest. Er werd gezegd dat de plots soms nodeloos ingewikkeld waren, dat de stijl vlak was, dat de hoofdpersonages te weinig evolueerden. Maar eerlijk is eerlijk, in zijn recentste boeken lijkt hij zijn tweede adem te hebben gevonden: behoorlijk duidelijke plots, de vaste personages krijgen wat meer vlees aan de botten en af en toe is er een experimentje. Zo neigt De vijand, nummer 26 in de reeks, naar het spionagegenre: moslimterroristen plannen een aanslag in Brugge. (jv)

fh ■ Masquer le texte

Van In wordt in het begin van je boek gecontacteerd door een ex-lief wier broer spoorloos is. Hoe lang hebben Van In en Kitty elkaar niet meer gezien?

'Dertig jaar. Die passage is verzonnen. Ik had een reden nodig waarom Kitty Van In rechtstreeks contacteert en niet via de gewone kanalen een verdwijning aangeeft. Die band van ex-vriendin leek me de beste reden waarom Van In haar zou helpen.'

Er dreigt een terroristische aanslag in je boek. Met welk gas?

'Met sarin. Niet alleen is het een zeer dodelijk gas dat al bij verschillende aanslagen is gebruikt, het is ook een handig product. Het bestaat uit twee componenten die afzonderlijk onschuldig zijn.'

Van In en Versavel worden in een Parijs café afgeluisterd door een knappe Parisienne. Hoe?

'Met een broche. In een winkel aan de Champs Elysées passeerde ik ooit een winkel waar ze die spionagetoestellen verkopen. Je kunt het zo gek niet bedenken: van lipstick met een microfoontje tot inderdaad een broche.'

Van In neuriet een liedje op een ochtend wanneer hij in een goed humeur is. Welke liedje?

'Nine million bicycles in Beijing? Nee? Dan weet ik het niet.'

Het goede antwoord is: 'Dit is een nacht die je alleen in films ziet' van Guus Meeuwis.

'Och ja, natuurlijk. Ik las dat Meeuwis dat liedje in het Brugse hotel Die Swaene schreef nadat hij daar een heerlijke liefdesnacht had beleefd.'

In de Parijse Rue Verneuil heeft een bekend koppel gewoond. Wie zijn dat?

'Serge Gainsbourg en Jane Birkin. Ik heb trouwens bewust voor Parijs gekozen om een stuk van mijn boek te situeren. Zo wou ik het iets meer internationale allure geven.'

Versavel geeft de verkouden Van In een pil. Welke?

(denkt lang na) 'Ik heb thuis maar twee soorten tabletten in het medicijnkastje: Sedergine en Sinutab. Allez, laat ik Sinutab zeggen.'

Prima gok!

'Ik slik er zelf wel eens eentje als ik met een verstopte neus zit. In nog geen halfuur is het een stuk beter.'

Hoeveel kamers telt het Brugotel, dat enkele keren in je verhaal voorkomt?

'23?'

Nee, het zijn er 49.

'Ik heb er nooit gelogeerd, maar dat is het hotel van de chirurg die me aan mijn hart heeft geopereerd. De man is gestopt als arts en begon een hotel. Hij had me gevraagd de naam van zijn hotel eens in een boek te vermelden.'

Van In en Versavel ontmoeten een getuige met een bekende naam. Welke?

'Ernest Claes. Ik ken niemand die zo heet, maar wanneer we naar Antwerpen naar de Boekenbeurs gaan, passeren we telkens een gynaecoloog die Piet Uyttenbroeck heet. Die ongelukkige combinatie naam-beroep bracht me op het idee van een man die Claes heet en door zijn vader Ernest wordt genoemd. Allez, zoiets doe je toch niet?'

Een zakenman arriveert in het chique Ritz-hotel in Parijs en vraagt de receptionist een callgirl te bestellen. Hoeveel fooi geeft hij de man daarvoor?

'100 euro?'

Nee, 50, maar dat lijkt meer dan genoeg.

'Ik heb het zelf nooit geprobeerd (lacht), maar zo koop je discretie. En als je weet dat zo'n meisje een paar duizend euro kost, is 50euro fooi een peulenschil. In dat soort hotels geef je ook geen 10 euro, niet?'

Een moeilijke: Versavel noteert de nummerplaat van een grijze Ford Focus. Ken je de combinatie?

'Een makkelijke: SDQ647. Ik heb gewoon de nummerplaat van onze auto gebruikt! Nee, ik ben niet bang dat heel Vlaanderen die nu zal herkennen. Het is ongeveer de moeilijkst te onthouden plaat van heel België. En bovendien: de ASP-001 was uitgeput. Dat laatste is een grapje, hé.'

jdr ■

Masquer le texte

Het verhaal van De vijand, een nieuwe politieroman van Pieter Aspe met commissaris Pieter van In en zijn collega Guido Versavel in de hoofdrollen, situeert zich ook deze keer in de actualiteit, namelijk met als thema de dreiging die uitgaat van terroristische organisaties.

Kitty Dewinter, een jeugdvriendin van Van In, doet een beroep op de commissaris wanneer haar broer Bruno, een medewerker van het ministerie van Buitenlandse Zaken, spoorloos verdwijnt. Van In is aanvankelijk geneigd om de verdwijning af te doen als een escapade, maar daar komt verandering in als hij vaststelt dat zijn ontmoeting met Kitty, die plaatsvindt in een café op de pier van Blankenberge, wordt geobserveerd. Samen met Versavel gaat hij op onderzoek uit. Zo komen de speurders op het spoor van de vzw Agenor, een naam die in de Griekse mythologie verwijst naar 'de vader van Europa'. De firma blijk een dekmantel te zijn van de ESSE (European Secret Service), met aan het hoofd Albert Devroom, die de strijd heeft aangebonden tegen een terroristische organisatie bekend onder de naam 'Martelaren van Allah'. De lezer weet inmiddels al dat Bruno in Parijs ondergedoken leeft, nadat hij is geïnfiltreerd in de terreurorganisatie, die een aanslag wil plegen op het Jan Breydelstadion in Brugge. Van In en Versavel moeten het opnemen tegen een vijand die vele gedaanten aanneemt. De klok tikt onverbiddelijk verder naar het moment van een explosieve ontknoping.

Het stramien van jaarlijks twee romans zou menig auteur met minder talent en vakbekwaamheid de das omdoen, maar Aspe levert ook nu weer een boek af met veel vaart en spanning, die wordt afgewisseld met de gebruikelijke kwinkslagen. Sinds zijn debuut, Het vierkant van de wraak, in 1995 heeft Aspe, alleen al in Vlaanderen, één miljoen romans overkocht. Een bewijs dat hij de vinger op de pols houdt van zijn lezers en ze steeds weer weet voor te zetten waar ze gretig naar zijn: een vlot en spannend verhaal dat bevolkt wordt met herkenbare personages en situaties, tegen een sfeervolle achtergrond, deze keer met inbegrip van het mondaine Parijs. [Staf Schoeters] Masquer le texte

Zesentwintigste deel in de serie politieromans rond de Brugse commissaris Van In en zijn assistent Guido Versavel, en onderzoeksrechter Hannelore Martens, het vaste trio in de misdaadromans van Pieter Aspe. Een oude vriendin van Van In roept zijn hulp in als haar broer spoorloos is verdwenen. Ze wil geen officieel onderzoek, want haar broer is geheim agent. Zo komen Van In en zijn assistent Versavel in aanraking met de Europese geheime dienst in oprichting. Hun zoektocht brengt hen naar Parijs, waar ze in een wereld vol intriges en gevaren belanden. Volgens het beproefde recept geschreven policier met veel dialogen, humor, sympathieke en overtuigende, maar ook na zoveel delen wat clichématige hoofdpersonen. Van Aspe werd al meermalen genomineerd en bekroond voor zijn misdaadromans die ook verfilmd werden voor televisie. Paperback, normale druk.