De kindertijd van Zaira, dochter van een Roemeense grootgrondbezitter, speelt zich af op het familielandgoed in de provincie. Ze wordt opgevoed door haar grootmoeder en tante en vooral door haar twintig jaar oudere neef Zizi, die op haar zijn fascinatie voor het poppenspelen overdraagt. Zijn verhalen en haar trots vormen haar en blijven de basis voor haar latere beslissingen. Ze trouwt tweemaal, echter niet met haar grote liefde uit het poppentheater. De veranderde maatschappelijke verhoudingen door de komst van het nazisme en het communisme dwingen Zaira Roemenië te ontvluchten. Dertig jaar leidt ze met man en dochter een steeds succesvoller immigrantenleven in Washington, maar gelukkig is ze er niet. Als 70-jarige keert ze terug naar haar vaderland. In het gedeelte over Amerika verliest de roman aan spanning door een teveel aan levensverhalen van de bijfiguren. De hoofdstukken over het leven in het feodale Roemenië worden overtuigend en kleurrijk verteld. De auteur (1967) emigreerde in 1982 naar Zwitserland en kreeg in 2003 de Anna Seghersprijs voor Duitstalige literatuur. Gebonden met leeslint; normale druk. Hide text